PARMAK EMME
İlk aylarda doğal bir davranış olarak kabul edilen parmak emme, daha sonra uyumsuzluk belirtisi olara nitelendirilir. Bazı uzmanlar, anne sütü ile beslenmemiş olan çocuklarla, annesi tarafından beslenmemiş olanlarda ve huzursuz bir aile ortamında büyümüş olanlarda, parmak emmenin çok sık görülebileceğini ileri sürerler. Bazı uzmanlar da, parmak emen çocukların, bebeklikte anne ilgisinden yoksun kaldıklarını, bu nedenle onlarda güven duygusunun yeterince gelişmediğini savunurlar. Parmak emmenin, güvensiz, sıkıntılı ve stresli çocuklarda sık görülmesinin şaşırtıcı olmadığını söylerler.
Bazı çocuklar sadece uykuya giderken, bazılar ise gün boyunca parmak emerler. Gün boyunca parmak emenler, televizyon seyrederken, kendilerine masal anlatırken veya kitap okunurken kendilerini bu davranışa kaptırırlar, bazıları oyun oynarken bile bu davranışa yer verirler. Özellikle sıkıntılı olduklarında, azarlandıklarında veya üzüntülü olduklarında bu davranışa sığınırlar.
Başlangıçta tesadüfen keşfedilen veya zevk verdiği için yapılan parmak emme, zamanla alışkanlık haline gelir. Hele anne-baba, çocuğunu parmak emerken her yakaladığında, azarlar, mikrop kapıp hastalanacağını anlatırsa, bebekleştiğini söylerse, onunla alay ederse, bu alışkanlık iyice yerleşir. Çocuğu bu alışkanlığından vazgeçirmenin yolu, bu konuda sabırlı davranmak, sürekli uyarıdan kaçınmak, olayı önemsemez görünmektir.
TIRNAK YEME
Uzmanlar tırnak yemeyi bir saldırganlık belirtisi, kişinin kendine yönelik bir saldırganlığı olarak değerlendirirler. Çoğunlukla sıkıntılı, içe dönük, güvensiz, ruhsal gerginlik içinde olan bünyelerde daha sık görüldüğünü ileri sürerler. Bazen de sıkıntı, stres, yorgunluk ve üzüntü, problemsiz çocuklarda da bu davranışa yol açabilir.
Adres:
Zeki Ayan Mah. 208 Cad. No 40 Toroslar MERSİN
Telefon
0324 320 95 89